Kepler-17
| Kepler-17 | ||
|---|---|---|
![]() | ||
| Descubridor | 2MASS | |
| Fecha | 2003 | |
| Categoría | estrella | |
| Constelación | Cygnus | |
| Ascensión recta (α) | 298,39526808232 grados sexagesimales | |
| Declinación (δ) | 47,81501375849 grados sexagesimales | |
| Distancia estelar | 735,889 pársecs | |
| Masa | 1,16 masas solares | |
| Radio | 1,0594987 radios solares | |
Kepler-17 es una estrella enana amarilla de secuencia principal que es mucho más activa que nuestro Sol, con manchas estelares que cubren aproximadamente el 6% de su superficie.[1] Las manchas estelares son de larga duración, y al menos una persiste durante 1400 días.[2]
Sistema planetario
Se sabe que Kepler-17 alberga un exoplaneta superjoviano, Kepler-17b, en órbita a su alrededor. Fue descubierto mediante el método de tránsito en 2011.[3]
| Planeta | Masa | Semieje mayor (UA) |
Periodo orbital (días) |
Excentricidad | Inclinación | Radio |
|---|---|---|---|---|---|---|
| b | ~2.45 ± 0.014 MJ | 0.02591 ± 0.00037 | 1.4857108 ± 2e-07 | <0.011 | 87.2 ± 0.15 ° | ? |
Referencias
- ↑ Valio, Adriana et al. (2017). «Activity and Rotation of Kepler-17». The Astrophysical Journal 835 (2). 294. Bibcode:2017ApJ...835..294V. arXiv:1702.02213. doi:10.3847/1538-4357/835/2/294.
- ↑ Lanza, A. F.; Netto, Y.; Bonomo, A. S.; Parviainen, H.; Valio, A.; Aigrain, S. (2019), «Stellar activity and rotation of the planet host Kepler-17 from long-term space-borne photometry», Astronomy & Astrophysics 626: A38, Bibcode:2019A&A...626A..38L, S2CID 104292264, arXiv:1904.04489, doi:10.1051/0004-6361/201833894.
- ↑ Désert, Jean-Michel et al. (2011). «The Hot-Jupiter Kepler-17b: Discovery, Obliquity from Stroboscopic Starspots, and Atmospheric Characterization». The Astrophysical Journal Supplement Series 197 (1). 14. Bibcode:2011ApJS..197...14D. arXiv:1107.5750. doi:10.1088/0067-0049/197/1/14.
