Heraclio (nombre)
| Heraclio | ||
|---|---|---|
| Origen | Griego | |
| Género | Masculino | |
| Santoral | 2 de marzo | |
| Significado | perteneciente a Heracles | |
| Zona de uso común | Occidente | |
| Artículos en Wikipedia | Todas las páginas que comienzan por «Heraclio». | |
Heraclio es un nombre propio masculino de origen griego en su variante en español. Procede de Ἡράκλειος (Hērakleios), «perteneciente a Heracles». Heraclio fue un emperador bizantino (610-641).
Santoral
2 de marzo: San Heraclio, confesor y mártir.
Variantes
- Femenino: Heraclia.
| Variantes en otras lenguas | |
|---|---|
| Español | Heraclio |
| Alemán | Heraclius |
| Armenio | Հերակլիոս (Heraklios) |
| Azerí | İrakli |
| Bosnio | Heraklije |
| Búlgaro | Ираклий (Iraklij) |
| Catalán | Heracli |
| Checo | Heraklius |
| Croata | Heraklije |
| Danés | Heraclius |
| Esperanto | Heraklio |
| Euskera | Erakil |
| Francés | Héraclius |
| Georgiano | ჰერაკლე (Herakle) |
| Griego | Ἡράκλειος (Hērakleios) |
| Holandés | Heraclius |
| Inglés | Heraclius |
| Italiano | Eraclio |
| Latín | Heraclius |
| Lituano | Heraklėjas |
| Polaco | Herakliusz |
| Portugués | Heráclio |
| Ruso | Ираклий (Iraklij) |
| Serbio | Ираклије (Iraklije) |
| Sueco | Heraclius |
Véase también
Bibliografía
- Montes Vicente, José María (2001). El libro de los Santos. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7203-3.
- Tibón, Gutierre (1994). Diccionario etimológico comparado de nombres propios de persona. Fondo de Cultura Económica, México. ISBN 968-16-2284-7.
- Yáñez Solana, Manuel (1995). El gran libro de los Nombres. M. E. Editores, Madrid. ISBN 84-495-0232-2.