Diglutamato de magnesio
| Diglutamato de magnesio | ||
|---|---|---|
![]() | ||
| Nombre IUPAC | ||
| Magnesio 4-amino-5-hidroxi-5-oxopentanoato | ||
| General | ||
| Otros nombres | E625, glutamato magnésico | |
| Fórmula semidesarrollada | C10H16MgN2O8 . 4H2O | |
| Fórmula estructural | Di-L-glutamato de monomagnesio tetrahidratado | |
| Fórmula molecular | ? | |
| Identificadores | ||
| Número CAS | 18543-68-5[1] | |
| ChemSpider | 3306947 | |
| PubChem | 4092622 | |
| Propiedades físicas | ||
| Apariencia | polvo blanco | |
| Masa molar | 388,62 g/mol | |
| Propiedades químicas | ||
| Solubilidad en agua | agua | |
| Valores en el SI y en condiciones estándar (25 ℃ y 1 atm), salvo que se indique lo contrario. | ||
El diglutamato de magnesio es una sal ácida del ácido glutámico y del magnesio. Se emplea en la industria alimentaria como un potenciador del sabor cuyo código es E 625.[2][3] Se presenta en forma de cristales o de polvo inodoro, generalmente bien sea de color blanco o grisáceo.
Referencias
- ↑ Número CAS
- ↑ Eur Lex Diario Oficial de la Unión Europea Reglamento 1331/2008 sobre aditivos alimentarios, versión consolidada de 18.08.2017 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/ES/TXT/PDF/?uri=CELEX:02008R1333-20170818&from=EN
- ↑ S. Jinap, (2010), Glutamate. Its applications in food and contribution to health, Appetite, Volumen 55, Número: 1, Agosto 2010, Pages: 1-10
