Conrado (nombre)
| Conrado | ||
|---|---|---|
|
| ||
| Origen | Germánico | |
| Género | Masculino | |
| Santoral | 21 de abril | |
| Significado | atrevido en el consejo | |
| Zona de uso común | Occidente | |
| Artículos en Wikipedia | Todas las páginas que comienzan por «Conrado». | |
Conrado es un nombre propio masculino de origen germano en su variante en español.
Proviene del antiguo germano Kuonrat, de kuoni (atrevido, temerario) y rat (consejo, consejero), por lo que significa "atrevido en el consejo, consejero audaz"(conrox).Etimológicamente, equivale al griego Trasíbulo.si
Santoral
- 21 de abril: San Conrado, confesor, lego franciscano, bávaro.
- 26 de noviembre: San Conrado, ermitaño y abad italiano.
- 26 de noviembre: San Conrado, obispo de Constanza.
Variantes
- Femenino: Conrada, Conradina.
Variantes en otros idiomas
| Variantes en otras lenguas | |
|---|---|
| Español | Conrado |
| Alemán | Konrad |
| Asturiano | Conráu |
| Búlgaro | Конрад (Konrad) |
| Catalán | Conrad |
| Checo | Konrád |
| Corso | Conradu |
| Danés | Konrad |
| Euskera | Korrada |
| Finlandés | Konrad |
| Francés | Conrad |
| Georgiano | კონრად (Konrad) |
| Griego | Κονράδος (Konrádos) |
| Holandés | Coenraad, Koenraad |
| Húngaro | Konrád |
| Inglés | Conrad |
| Islandés | Konráður |
| Italiano | Corrado |
| Latín | Conradus |
| Letón | Konrāds |
| Lituano | Konradas |
| Noruego | Konrad |
| Polaco | Konrad |
| Portugués | Conrado |
| Rumano | Conrad |
| Ruso | Конрад (Konrad) |
| Sardo | Corràdu |
| Serbio | Конрад (Konrad) |
| Siciliano | Corradu |
| Sueco | Konrad |
Véase también
Bibliografía
- Montes Vicente, José María (2001). El libro de los Santos. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7203-3.
- Tibón, Gutierre (1994). Diccionario etimológico comparado de nombres propios de persona. Fondo de Cultura Económica, México. ISBN 968-16-2284-7.
- Yáñez Solana, Manuel (1995). El gran libro de los Nombres. M. E. Editores, Madrid. ISBN 84-495-0232-2.