Cayo Antistio Veto (cónsul 96)
| Cayo Antistio Veto | ||
|---|---|---|
| Información personal | ||
| Nacimiento | Siglo I | |
| Familia | ||
| Padre | Cayo Antistio Veto | |
| Información profesional | ||
| Ocupación | Político y militar | |
| Cargos ocupados | ||
Cayo o Gayo Antistio Veto [a] fue un senador romano que desarrolló su cursus honorum en la segunda mitad del siglo I. Debía ser hijo de Cayo Antistio Veto, cónsul en 50.
Carrera política
En 96 alcanzó el honor del consulado, como consul ordinarius, junto con Cayo Manlio Valente.[2]
Notas
Referencias
- ↑ PIR2 A 0774.
- ↑
Referencias en:
- Dión Casio LXVII 14, 5.
- CIL VI 17707, Roma (Italia): D(is) M(anibus) P(ublius) Fannius Avilius Proculus fecit / Titiae Firmae et P(ublio) Fannio Proculo / parentibus bene merentibus et P(ublio) Fannio Primigenio liberto / et Fanniae Banausidi libertis libertabusque posterisque eorum / C(aio) Antistio Vetere T(ito) Manlio Valente co(n)s(ulibus)
- AE 1961, 236 = AE 1962, 250, Karak Nouh (Siria): I(ovi) O(ptimo) M(aximo) H(eliopolitano) / C(aius) Iulius / Ruf[i] f(ilius) Fab(ia) / Mag[n]us v(otum) s(olvit) / C(aio) Antistio Vete(re) C(aio) Manl(io) co(n)s(ulibus)
Bibliografía
| Cónsul del Imperio romano | ||
|---|---|---|
| Predecesores Domiciano (XVII) Tito Flavio Clemente 95 |
con Cayo Manlio Valente 96 |
Sucesores Nerva (III) Lucio Verginio Rufo (II) 97 |